LECZNICZE DZIAŁANIE JOGI
Joga traktuje psychikę i ciało jako jedność. Ciało i psychika uzupełniają i równoważą się wzajemnie. Joga stawia sobie za cel wskazanie drogi do utrzymania tej równowagi, a w przypadku istnienia czynników zaburzających uczy, jak te czynniki usunąć. Jednym z celów Jogi jest zapewnienie higieny i pełni zdrowia. Przez pełnię zdrowia nie rozumie się wyłącznie braku choroby, lecz pełne energii samopoczucie oraz odporność ogólną i zdolność łatwego wytwarzania odporności swoistej, skierowanej przeciwko czynnikom szkodliwym; nie tylko zdolność do podjęcia pracy, ale stan, gdy człowiek nie jest leniwy i ociężały(te ostatnie są uważane przez Jogę za zaburzenia psychofizyczne). Choroba uważana jest za jedno z zaburzeń psychofizycznych. Słowo joga odpowiada scaleniu, czyli Samadhi (sam+a+dha tzn. złożone razem jako całość). Zaburzenie jest tego przeciwieństwem, dezintegracją; stanowi przyczynę złego samopoczucia i jest czynnikiem powodującym powstanie choroby.
W leczeniu ostrych chorób Joga zaleca stosowanie ziół i środków pobudzających. Pomagając organizmowi nie należy powodować dodatkowego jego obciążenia. W zaburzeniach przejściowych, nawet przebiegających w sposób ostry, lepiej pozostawić organizm samemu sobie, chyba e zna się dokładnie przyczynę choroby i można tę przyczynę usunąć. Przewlekły proces chorobowy jest wyrazem braku przystosowania się lub wadliwego działania mechanizmów adaptacyjnych. Joga uważa, że wchodzą tutaj w grę:
a) zaburzenia krążenia krwi i limfy
b) zaburzenia reakcji układu nerwowo-mięśniowego i nerwowo-gruczołowego
Pośpiech i stres nie sprzyjają zachowaniu równowagi psychicznej (stres może nawet prowadzić do zatrzymania akcji serca, powodować nadciśnienie, wrzody itd.). Tryb życia w pracy i domu narzuca monotonię ruchów i konieczność utrzymania określonej pozycji ciała przez dłuższy okres czasu. Jest prawem natury, e stan bezczynności powoduje stopniowy zanik narządów. Człowiek współczesny w swoim usiłowaniu uzyskania coraz większej wygody pozbawia się stopniowo naturalnej odporności i zdrowia.
W miarę stosowania coraz skuteczniejszych środków w dziedzinie zdrowia publicznego zmniejsza się niebezpieczeństwo chorób zakaźnych, natomiast wzrasta zapadalność na choroby psychosomatyczne i zaburzenia przemiany materii. Są to wszystko przewlekłe zaburzenia przystosowania się.
Joga uważa, że należy wzmocnić naturalne siły wewnętrzne, adaptacyjne człowieka, które tkwią w
organizmie i pomagają w osiągnięciu pełni zdrowia, a nie tylko w uwolnieniu się od choroby. Dlatego
trzy główne zasady lecznicze Jogi są następujące:
1. zachowanie odpowiedniej postawy psychicznej,
2. uzyskanie takiej reaktywności układu nerwowo-mięśniowego i nerwowo-gruczołowego
organizmu, która zapewni zwiększoną odporność ustroju na działanie stressorów (czynników powodujących napięcia),
3. przestrzeganie prawidłowej diety i pobudzanie naturalnych procesów wydalania, a gdy potrzeba - nawet stosowania specjalnych zabiegów, np. lewatyw.
Jakie korzyści daje joga?
Regularna praktyka poprawia kondycję fizyczną, emocjonalną, intelektualną i oddziałuje na wszystkie układy organizmu:
- poprawia ogólną kondycję całego ciała, oddech, układ krążenia
- wzmacnia i uelastycznia układ szkieletowy oraz koryguje drobne wady postawy
- rozciąga i rozluźnia mięśnie
- reguluje i usprawnia układ trawienny oraz przemianę materii
- wzmacnia układ odpornościowy
- równoważy układ hormonalny
- przywraca naturalną wagę ciała
- odpręża i harmonizuje układ nerwowy, zmniejsza negatywne objawy stresu (rozluźnia napięcia zgromadzone w ciele, np. w brzuchu, barkach, karku)
- poprawia jakość snu
- usuwa migreny i bóle głowy
- łagodnie masuje wszystkie organy wewnętrzne, poprawiając ukrwienie ciała
- zwiększa stabilność emocjonalną i poprawia zdolność koncentracji